Instytut Schillera powstał w maju 1984 r. z inicjatywy Helgi Zepp-LaRouche, żony amerykańskiego ekonomisty i męża stanu, Lyndona LaRouche. Jest dziś organizacją międzynarodową z ośrodkami w wielu krajach Europy, Ameryki Łacińskiej, w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii i kilku krajach azjatyckich.

Głównym celem Instytutu Schillera jest odrodzenie najlepszych tradycji światowej kultury i nauki z myślą o stworzeniu nowego sprawiedliwego ładu gospodarczego, który umożliwiłby rozwój wszystkich narodów naszej planety. Instytut często nawiązuje do przełomowych idei włoskiego renesansu, szczególnie Soboru we Florencji (1439), który podkreślił znaczenie chrześcijańskiej koncepcji człowieka stworzonego na podobieństwo Boga, czyli obdarzonego twórczym umysłem i zdolnością naśladowania Boga w dalszym rozwoju wszechświata.

Koncepcja ta stała się dla LaRouche'a, razem z fizyką Georga Cantora i Bernharda Riemanna, podstawą dla rozszerzenia myśli ekonomicznej Gottfrieda W. Leibniza o pojęcie nie-entropii oraz ideę wzrostu względnej potencjalnej gęstości zaludnienia jako jedynej prawidłowej miary sukcesu polityki gospodarczej. Z takiego podejścia do gospodarki oraz istoty natury ludzkiej wynika kampania Instytutu Schillera przeciwko wszelkiej propagandzie głoszącej konieczność ograniczania przyrostu liczby ludności na Ziemi lub sprzeciwiającej się rozwojowi nauki i technologii, a także przeciwko mentalności "prawa dżungli" w gospodarce i innych dziedzinach życia.

Pracownicy Instytutu przygotowali szereg programów gospodarczych dla wielu rejonów świata, m.in. "Most lądowy" dla Euroazji, "Oaza" dla Bliskiego Wschodu i "Operacja Juares" dla Ameryki Południowej. LaRouche już w 1974 r. przedstawił projekt Międzynarodowego Banku Rozwoju, którego zadaniem miało być kredytowanie rozbudowy infrastruktury, przemysłu i rolnictwa w najbiedniejszych rejonach świata, bez narzucania im liberalizmu gospodarczego i monetaryzmu, czy też ograniczania ich suwerenności.

Instytut Schillera prowadzi działalność wydawniczą, organizuje konferencje, seminaria, koncerty, walczy o powrót do klasycznej edukacji i do sztuki w duchu Leonardo da Vinci, Beethovena, Szekspira i innych wielki twórców. Angażuje się w kampanie polityczne, np. o powstrzymanie konferencji w Kairze w 1994 r, czy o uratowanie dzieci Bośni i szybką odbudowę gospodarki zniszczonych wojną Bałkanów jako jedyną gwarancję zachowania pokoju.

Założyciele Instytutu wybrali Fryderyka Schillera na swego patrona, gdyż był on nie tylko doskonałym poetą, lecz również wybitnym historykiem, który rozumiał znaczenie jednostki w rozwoju ludzkości oraz dostrzegał istotę głównego konfliktu w dziejach narodów świata, tj. konfliktu między myśleniem oligarchicznym a republikańskim.

Polski oddział Instytut Schillera został powołany do życia na początku 1996 r. Stawia sobie za cel promowanie w Polsce zasad ekonomii fizycznej oraz stworzenie podwalin owocnej współpracy międzynarodowej opartej na idei wspólnego dobra. Organizuje na terenie całego kraju wykłady i seminaria poświęcone filozofii, historii, sztuce, oraz obecnej sytuacji gospodarczej i strategicznej na świecie.

Pytania i komentarze prosimy kierować

INDEX | BIULETYN INFORMACYJ. | NOWA SOLIDARNOŚĆ | PRACE LAROUCHE'A | INNE DOKUMENTY